Kołobrzeg zanim stał się nadmorskim uzdrowiskiem był miastem - twierdzą, z tego okresu pochodzą liczne fortyfikacje. W 1627 roku został zbudowany pierwszy dom warowny, „blockhaus” u ujścia rzeki Parsęty, który miał strzec portu miasta. Po przejęciu miasta w 1653 roku Prusacy przystąpili do rozbudowy fortyfikacji, w wyniku czego na początku XVIII w. twierdza prezentowała bastionowy rdzeń, dzieło rogowe Ujście, reduty, lunety i raweliny.  Niestety silny sztorm, jaki miał miejsce w 1709 roku zniszczył dom warowny przy ujściu Parsęty. Jeszcze w tym samym roku Prusacy rozpoczęli budowę nowego szańca, wzniesiono wówczas silnie umocniony, okrągły fort o grubych murach, na którego górnej platformie stały działa obejmujące swym zasięgiem cały port. Stąd broniono miasta w trakcie kolejnych trzykrotnych rosyjskich oblężeń. W  latach 1806 – 07 bohaterska obrona miała miejsce głównie w Forcie Wilczym z 1807 roku, która przetrwała w prawie niezmienionym stanie cały XIX wiek, w latach 30 – tych została nieznacznie rozbudowana, a w 1873 roku zdemilitaryzowana. Trwająca przez ponad pół wieku budowa kołobrzeskich fortyfikacji została zakończona w latach 1832 -1836. Posiadały wówczas aż trzy kondygnacje. W dolnej, podziemnej, znajdowały się magazyny i studnia, z której załoga twierdzy czerpała wodę do picia. Środkowy poziom przeznaczony był dla piechoty, natomiast w górnym znajdowały się stanowiska artylerii. Ostatnie sklepienie przykryte było grubą warstwą ziemi.   Największe fortyfikacje zbudowano w XVII i XIX wieku, niektóre z nich zachowały się do dzisiaj. Najbardziej znany jest fort Ujście z ciekawą latarnią morską, znajdujący się w części nadmorskiej miasta. Po lewej stronie kanału, na przeciwnym brzegu Fortu Ujście, a dokładniej na terenie jednostki wojskowej obejrzeć można sobie fort Kleista. Zachowana w dobrym stanie do dziś Reduta Morast, znajduje się w na wyspie Solnej w porcie jachtowym, a w pobliżu, przy brzegu kanału Drzewnego, kolejna reduta - Solna. Na wspomnianym wcześniej Forcie Wilczym (ul. Fredry ) obecnie jest Amfiteatr. U wylotu ulicy A. Fredry przy plaży widać mury szańca Kamiennego, z lat trzydziestych ubiegłego stulecia. Wraz z fortem Wilczym zadaniem jego była obrona ujścia Parsęty, wschodnich rubieży Twierdzy oraz zwalczanie zbliżających się okrętów. W późniejszym czasie gdy próbowano oczyścić miasto z wojenne przeszłości, tworząc jego charakter uzdrowiskowy, zagospodarowano ten fort, w taki sposób, że był on wspaniałym punktem widokowym i ulubionym miejscem wycieczek. Fragmenty rowów fortecznych z XVIII wieku można oglądnąć w parku imienia generała Henryka Dąbrowskiego, ze wzgórzami, krętymi ścieżkami i podmurówkami bastionów.